1. ترکیب شیمیایی:
گریدهای آلیاژی فویل آلومینیومی برای باله های تبادل حرارتی عمدتاً شامل 1100, 1200, 8011, 8006, و غیره. از منظر استفاده, تهویه مطبوع الزامات سختگیرانه ای در مورد ترکیب شیمیایی پره های تبادل حرارت آلومینیومی ندارند. بدون عملیات سطحی, 3آلیاژ آلومینیوم A21 مقاومت نسبتا خوبی در برابر خوردگی دارد, خواص مکانیکی بالا مانند استحکام و ازدیاد طول, و سختی بالا. انتخاب آلیاژ در درجه اول به خواص مکانیکی نهایی مواد و سهولت فرآیند مورچه بستگی دارد.. مثلا, را 1 100 رول کردن آلیاژ آلومینیوم با خلوص بالاتر آسان تر است, در حالی که 8011 آلیاژ دشوارتر است.
2. ویژگی های مکانیکی:
خواص مکانیکی عمدتاً به استحکام کششی اشاره دارد, ازدیاد طول و حجامت فویل آلومینیومی. از منظر استفاده, امید است این سه شاخص در بالاترین حد ممکن باشد, اما از نظر خود مواد, این سه شاخص متناقض هستند, به این معنا که, زمانی که استحکام کششی فویل آلومینیومی نسبتاً بالا باشد, شاخص ازدیاد طول کاهش خواهد یافت; هنگامی که ازدیاد طول فویل آلومینیومی افزایش می یابد, استحکام کششی کاهش خواهد یافت. از این رو, در کاربردهای عملی, مقدار متوسط خواص مکانیکی به طور کلی گرفته می شود, و مقادیر استحکام و پلاستیسیته خاص مربوط به قالب پانچ در طول پردازش باله تبادل حرارتی است.. بطور کلی, فرآیند پانچ پره های تبادل حرارتی به دو نوع تقسیم می شود: نوع کششی و نوع غیر کششی. قالب برای پانچ کششی به شکل پذیری بهتر فویل آلومینیومی نیاز دارد, به این معنا که, ازدیاد طول بیشتر است, و مقدار استحکام نسبی می تواند کمی کمتر باشد; در حالی که قالب بدون کشش به استحکام بالاتر فویل آلومینیومی نیاز دارد, و پلاستیسیته یک شاخص ثانویه است. عوامل زیادی بر خواص مکانیکی فویل آلومینیومی تأثیر می گذارد, عمدتا ترکیب شیمیایی و فن آوری پردازش فویل آلومینیوم. تا جایی که به استحکام و انعطاف پذیری فویل آلومینیومی مربوط می شود, با تنظیم ترکیب شیمیایی یا تغییر فرآیند و پارامترهای فرآوری, انعطاف پذیری یا استحکام مواد را می توان در محدوده مشخصی تغییر داد در حالی که یک طرف آن بدون تغییر باقی می ماند. که این است که بگوییم, از طریق تنظیم ترکیب شیمیایی و فناوری پردازش, مقدار تطبیق استحکام و انعطاف پذیری فویل آلومینیومی را می توان به طور محدود تغییر داد.
با توجه به الزامات مختلف برای خواص مکانیکی پره های تبادل حرارتی, در حال حاضر سه حالت استفاده اصلی از فویل آلومینیومی وجود دارد: H22, H24, و H26. هر حالت مربوط به محدوده خاصی از استحکام و انعطاف پذیری است. با قضاوت از وضعیت فعلی صنعت فرآوری آلومینیوم داخلی, هیچ استاندارد واحدی برای محدوده خواص مکانیکی هر ایالت وجود ندارد. همزمان, در کاربرد عملی, دامنه خواص مکانیکی هر حالت بسیار گسترده است, و خواص مکانیکی محصول را نمی توان به خوبی کنترل کرد تا رضایت کاربر را جلب کند.
